Jan Nowak-Jeziorański (1914-2005) – publicysta, polityk, pisarz
Po studiach ekonomicznych pracował, jako asystent na Uniwersytecie Poznańskim. W czasie II wojny światowej był kurierem i emisariuszem Naczelnego Wodza i Komendanta Głównego Armii Krajowej.
W czasie służby w AK poznał swoją późniejszą żonę Jadwigę Wolską o pseudonimie “Greta”. Jako kurier Komendanta Głównego AK i łącznik z londyńskim rządem RP odbył pięć wypraw na trasie Warszawa-Londyn.
Walczył także w powstaniu warszawskim. W lipcu 1944 roku Jan Nowak Jeziorański został przerzucony do Polski. Do Warszawy dotarł tuż przed powstaniem. Przez cały okres walk redagował anglojęzyczny serwis w powstańczym radiu „Błyskawica”. W przeddzień kapitulacji z rozkazu gen. Tadeusza Bora-Komorowskiego wyruszył do Londynu zabierając ze sobą wiele zdjęć i dokumentów.
Po wojnie przebywał na emigracji w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Nieustająco działał na rzecz swojej ojczyzny. Pracował w Polskiej Sekcji Radia BBC w Londynie. Był dyrektorem Polskiej Sekcji Radia Wolna Europa. Działał we władzach Kongresu Polonii Amerykańskiej. Był doradcą do spraw Europy Wschodniej w amerykańskim Departamencie Stanu.
Do Polski powrócił w 2002 roku. Został uhonorowany wieloma zaszczytnymi odznaczeniami, tytułami, między innymi: Orderem Virtuti Militari, Orderem Orła Białego, Krzyżem Walecznych, nagrodą PEN Clubu im. Ksawerego Pruszyńskiego, Diamentowym Mikrofonem, tytułem honorowego obywatela Gdańska i Warszawy. Miał doktorat honoris causa kilku uczelni wyższych. Jego imię nosi wiele placówek oświatowych Polsce.
Od 2004 roku osobie lub instytucji przedstawiającej „myślenie o państwie jako dobru wspólnym” wręczana jest corocznie Nagroda Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
Jan Nowak-Jeziorański był autorem książek wspomnieniowych: “Kurier z Warszawy” (1978), “Wojna w eterze” (1986), “Polska z oddali” (1988) oraz zbiorów publicystyki: “Polska droga ku wolności” (1974), “Polska pozostała sobą” (1980), “W poszukiwaniu nadziei” (1993), “Rozmowy o Polsce” (1995).
Jan Nowak-Jeziorański zmarł w Warszawie, jego grób znajduje się na warszawskich Powązkach.
Nasza szkoła co roku 9.12. obchodzi Dzień Patrona.